اشکهای لال من

‏با من

‏در این بهار

‏به بدرقه‌ی نیلوفران بیا!.....

عیدت مبارک...

نمیدانم بمانم به پایت.

یا بمیرم برایت...

منی که بزرگترین برد زندگیم.

دل باختنم بود....

عیدت مبارک 

من وبلاگ شاعرشدم کلمه

تا قصه ی نبودنت را

سردیگران داد بزنم...

شعر برایت بافته ام.

وبلاگ میشود کلمه بیای تا این دوست داشتن را دور گردنت بندازم.

نه بخاطرنبودنهایت.

نه بخاطر روزهای که دلتنگت بودم وبه روی مبارک نمیاوردی.

ونه بخاطراشکهای که ازدوریت ریختم.

نه.

تورانمی بخشم بخاطر آنهایی که بعدتو

من نتوانستم ذره ی دوستشان داشته باشم...

عیدت مبارک

کمی مهربان شو.

بیا من وباران پاییز دل بسته ایم به آمدنت.

میدانی که فقط با تومیشود این فصل را عاشقانه قدم زد

بیا مهرمن....

یکی سو قلب من که هنوز برایت میتپد.

سوی دیگر تو...

 کهنه شده ام برایت.